วันศุกร์ที่ 6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552

ชีวิตข้า...ข้าขีดเอง

ชีวิตข้า พ่อแม่ให้ ฟ้าไม่เกี่ยว
มีหนึ่งเดียว ข้าลิขิต ชีวิตข้า
แม้โชคดวง บุญกรรม เคยทำมา
ฤาจะสู้ ความมานะ ที่ข้ามี
อุปสรรค ขวางหน้า ข้าไม่หวั่น
จะฝ่าฟัน สู้ต่อไป ไม่ถอยหนี
สักวันคง ได้ประสบ พบเปรมปรีดิ์
รางวัลนี้ ข้าลิขิต ชีวิตเอง

แม้เกิดในตระกูลชาวนา แต่ฉันเกิดมาเพื่อเป็นผู้นำ

ลิขิต เกียรติก้องฟ้า

คิดถึง

แด่...ที่รักของฉัน

คิดเอ๋ย คิดถึง
จากห้วงคำนึงเสน่หา
คิดถึงทุกวันเวลา
อยากบอกว่า ฉันรักเธอ

อยากเอ๋ย อยากไป
อยากอยู่ใกล้ๆ เธอ...เสมอ
หัวใจถวิลหาอยากพบเจอ
เพียงพร่ำเพ้ออยู่ในใจ

ย่างเดือนพฤศจิ..แล้วหนอ
ลมหนาวเริ่มเคลียคลอ ชิดใกล้
ฉันคิดถึง..อยากกอดเธอไว้แนบกาย
จนกว่าชีพจะวางวายจากกัน

อยากเอ๋ย อยากให้
สองดวงหฤทัยมีสุขสันต์
สองใจสองเราเฝ้าผูกพัน
ชั่วนิจนิรันดร์ตลอดกาล

คิดถึง...เสมอ

เกียรติ กวีศิลป์